Αποκόλληση Αμφιβληστροειδούς

Υπάρχουν 3 είδη αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς. Η πιο συχνή μορφή αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς είναι η ρηγματογενής (μετά από ρωγμή του αμφιβληστροειδούς). Η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς γίνεται συνήθως αντιληπτή σαν μια μαύρη σκιά που προοδευτικά μεγαλώνει και η όραση μειώνεται. Εάν αυτή συμβεί, τότε απαιτείται επείγουσα χειρουργική επέμβαση για να αποφευχθεί η μόνιμη απώλεια όρασης.

Το χειρουργείο ιδανικά θα πρέπει να γίνει εντός 24 ωρών, αν και υπάρχουν τύποι αποκολλήσεων που επιτρέπουν τον προγραμματισμό του χειρουργείου σε μεταγενέστερο χρόνο.

Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αποκόλλησης το χειρουργείο που γίνεται ονομάζεται υαλοειδεκτομή. Ο χρόνος του χειρουργείου είναι συνήθως μικρότερος από μια ώρα, γίνεται υπό τοπική αναισθησία και η συνολική παραμονή στην κλινική είναι 4-5 ώρες.

Μετά το χειρουργείο το μάτι παραμένει κλεισμένο για 24 ώρες και μετά απαιτείται χρήση σταγόνων για 4 εβδομάδες.Ο ασθενής δεν θα βλέπει καλά από το χειρουργημένο μάτι για ένα διάστημα που ποικίλει από 1 έως 8 εβδομάδες. Ο λόγος είναι ότι στο τέλος του χειρουργείου τοποθετείται φυσαλίδα αερίου μέσα στο μάτι, η οποία είναι απαραίτητη για την επιτυχία του και η οποία θολώνει την όραση. Η φυσαλίδα αυτή απορροφάται από το αίμα και ο χρόνος απορρόφησης εξαρτάται από τον τύπο του αερίου.

Σε λίγες περιπτώσεις όπου η αποκόλληση αμφιβληστροεδούς είναι  επιπλεγμένη τοποθετείται μια φυσαλίδα λαδιού σιλικόνης η οποία επιτρέπει καλύτερη όραση, αλλά αφαιρείται μόνο με χειρουργείο. Ο χρόνος και το ποσοστό αποκατάστασης της όρασης εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά της αποκόλλησης. Εφόσον η αποκόλληση δεν έχει φτάσει στην ωχρά κηλίδα τότε αναμένουμε πλήρη αποκατάσταση της όρασης.

Ο χρόνος αποχής από την εργασία κυμαίνεται από 2-4 εβδομάδες ανάλογα με το είδος της εργασίας και συνιστάται η αποφυγή της οδήγησης μέχρι την απορρόφηση του αερίου. Επίσης για όσο διάστημα το αέριο υπάρχει μέσα στο μάτι δεν επιτρέπονται τα αεροπορικά ταξίδια, η ορειβασία σε πολύ μεγάλα υψόμετρα και οι καταδύσεις καθώς αυτά επηρεάζουν τη σύσταση του αερίου και μπορεί να προκαλέσουν μέχρι και απώλεια όρασης. Αυτός ο περιορισμός δεν ισχύει όταν χρησιμοποιείται λάδι σιλικόνης.

Το ποσοστό επιτυχίας του χειρουργείου της αποκόλλησης κυμαίνεται από 70-90%, ανάλογα με το είδος της αποκόλλησης. Εφόσον το χειρουργείο αποτύχει μπορεί να επαναληφθεί, αλλά όταν γίνονται πολλά χειρουργεία  χειροτερεύει η πρόγνωση για την όραση. Περίπου 1 στα 40 μάτια με αποκόλληση δεν θα έχουν επιτυχία όσα χειρουργεία και να γίνουν και η όραση θα είναι πολύ κακή.

Η υαλοειδεκτομή επιταχύνει τη δημιουργία καταρράκτη στο μάτι (εφόσον αυτός δεν έχει ήδη χειρουργηθεί) και οι περισσότεροι ασθενείς θα χρειαστούν αφαίρεση καταρράκτη σε ένα διάστημα που ποικίλει από λίγες εβδομάδες έως 5 χρόνια.

Σε ορισμένες περιπτώσεις και κυρίως σε νέους ενήλικες και παιδιά, αντί για την υαλοειδεκτομή χρησιμοποιείται η «κλασσική» μέθοδος της τοποθέτησης σκληρικού εμφυτεύματος, συνήθως υπό γενική αναισθησία. Σε αυτή την περίπτωση το μεγαλύτερο μέρος του χειρουργείου πραγματοποιείται στο εξωτερικό τοίχωμα και όχι στην κοιλότητα του ματιού. Τα ποσοστά επιτυχίας είναι ανάλογα με την υαλοειδεκτομή ενώ ο κίνδυνος καταρράκτη ουσιαστικά δεν υφίσταται.

Μια τρίτη μέθοδος αντιμετώπισης των αποκολλήσεων είναι η πνευματική ρετινοπηξία. Το πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι ότι απαιτεί ελάχιστο χρόνο για να γίνει. Η μέθοδος αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αυστηρά επιλεγμένες περιπτώσεις, για να έχει ανάλογα ποσοστά επιτυχίας με τις δυο προηγούμενες.