Δακρυοκυστίτιδα
Συμπτώματα
Η επίκτητη δακρυοκυστίτιδα μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια.
Η οξεία δακρυοκυστίτιδα προαναγγέλλεται από την ξαφνική εμφάνιση άλγους και ερυθρότητας στην περιοχή της μεσότητας του κανθού. Μια ύπουλη έναρξη επιφοράς είναι χαρακτηριστικό της χρόνιας φλεγμονής ή λοίμωξης του δακρυϊκού ασκού. Η οξεία δακρυοκυστίτιδα εκδηλώνεται με την ξαφνική εμφάνιση άλγους, ερύθημα και οίδημα που υπερκαλύπτει την περιοχή του δακρυϊκού ασκού. Η ευαισθησία χαρακτηριστικά εντοπίζεται στην περιοχή της μεσότητας του κανθού αλλά μπορεί να επεκταθεί στη μύτη, το μάγουλο, τα δόντια και το πρόσωπο.
Πιο σοβαρές συνέπειες της οξείας δακρυοκυστίτιδα περιλαμβάνουν την επέκταση εντός του κόγχου με το σχηματισμό ενός αποστήματος και την ανάπτυξη κυτταρίτιδας κόγχου. Όταν συμβεί αυτό, μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση, θρόμβωση του σηραγγώδους κόλπου, ακόμη και σε θάνατο.
Η δακρύρροια είναι η πιο κοινή εμφάνιση της χρόνιας δακρυοκυστίτιδας και σχετίζεται με την παρεμπόδιση της εκροής των δακρύων, των υπολειμμάτων, και των επιθηλιακών κυττάρων από την επιφάνεια του οφθαλμού.
Θεραπεία
Η θεραπεία της δακρυοκυστίτιδας εξαρτάται από τις κλινικές εκδηλώσεις της νόσου:
- Η οξεία δακρυοκυστίτιδα απαιτεί χορήγηση αντιβιοτικών από το στόμα (π.χ. Augmentin).
- Η οξεία δακρυοκυστίτιδα με κυτταρίτιδα κόγχου απαιτεί νοσηλεία με ενδοφλέβια αντιβιοτικά.
- Η συγγενής χρόνια δακρυοκυστίτιδα μπορεί να επιλυθεί με μασάζ του δακρυϊκού ασκού, ζεστές κομπρέσες, και τοπικά και/ή από του στόματος αντιβιοτικά .
- Η χρόνια δακρυοκυστίτιδα υπαγορεύει σχεδόν πάντα χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση της συμπτωματολογίας.
Σε γενικές γραμμές, η δακρυοκυστίτιδα είναι μια χειρουργική νόσος. Τα χειρουργικά ποσοστά επιτυχίας της ασκορινοστομίας (DCR) στη θεραπεία της δακρυοκυστίτιδας είναι περίπου 95%.
Για την οξεία δακρυοκυστίτιδα, μια εξωτερική δακρυοασκορρινοστομία προτιμάται μετά από αρκετές ημέρες από την έναρξη της θεραπείας με αντιβιοτικά.